Akupunktur, birçok hastalığın tedavisinde kullanılan,oldukça etkili, bilimsel bir tedavi yöntemidir. Tarihte ilk olarak Uygur Türkleri tarafından keşfedilmiş olan "akupunktur", asırlar boyunca yaşanan yakın ilişki neticesinde Çin'liler tarafından öğrenilmiş, zaman içerisinde benimsenerek geliştirilmiş ve bugünkü seviyesine getirilmiştir.
Uygur Türklerinin eski başkenti olan Turfan'da yapılan kazılarda, insan vücudu üzerindekiakupunktur noktaları'nı gösteren ve açıklamalar yer alan antik eserler ortaya çıkarılmıştır. Yine Çin'in Sang ?Jian'daki kazılarda bulunan taş oymalı resimlerden de anlaşılan ilk akupunkturuygulaması yapanların Uygur Türkleri olduğudur. Ayrıca Doğu Türkistan'ın Hoten ve Cimsar bölgelerinde yapılan kazılarda kemik iğneler bulunmuştur ki bunlar "Taş Devri" ne ait oldukları bilinmektedir.
Bütün bunlar bize göstermektedir ki, tarihin ilk devirlerinden itibaren uygulanmakta olan "akupunktur yöntemi" Çin'lilerin yaklaşık 5.000 yıl önce bu bilgileri Uygur Türklerinden öğrenmeleri, geliştirmeleri ve daha sonra yazılı metinlere geçirmeleri sonucunda dünyaya yayılmış ve tanıtılmıştır.
Geleneksel Çin tıbbında, en zengin uygulamaya ve kuramsal birikime, Han hanedanı döneminde rastlanmaktadır. Geleneksel Çin tıbbının kaynağı, Çin'in Sarı Nehir bölgesidir. Çok eskiden kendi sistemini kuran geleneksel Çin Tıbbı, uzun gelişme sürecinde birçok ünlü hekim, çeşitli önemli eserler yazmıştır. Üç bin yıl önceki dönemlere ait kazılarda ortaya çıkarılan belgelerde, Çin'deki sağlık sistemi ve hastalık tarifleri, gözlem, koklama, dinleme, elle muayene, ilaç, akupunktur ve ameliyat gibi yöntemlerle hastalık teşhisleri ve tedavisi anlatılmaktadır.
Weijin Kuzey-Güney hanedanı (220-589) ve Suitang 5 hanedanı (581-960) arasında, nabza bakma tekniklerinde büyük gelişme kaydedilmiş, Jin hanedanı döneminde, Hekim Wang Shuhe tarafından yazılan, "Nabız Durumları" adlı kitapta, 24 nabız durumu yer almıştır. Bu kitap, yalnız geleneksel Çin tıbbı üzerinde büyük bir etki yapmakla kalmamış, etkisi yabancı ülkelere de yayılmıştır.
Song hanedanlığı döneminde (960-1279) tıp ve akunpuktur eğitiminde büyük ıslahat yapılmış, Wang Weiyi, akunpuktur noktalarıyla ilgili "Bakır İnsan Heykeli Akunpuktur Noktaları Resmi" adlı kitap yazmış, daha sonra öğrencilere ders vermek amacıyla, vücut üzerinde akunpuktur noktalarının gösterildiği, gerçek insan büyüklüğünde iki heykel yapmıştır. Onun bu eğitim çalışmaları akunpunkturun geliştirilmesinde çok etkili olmuştur.
Ming hanedanı döneminde, Batı tıbbı Çin'e girmeye başlamış, birçok tıp adamı, geleneksel Çin Tıbbı ve Batı Tıbbı'nın birlikte kullanılması ve çağımızda geleneksel Çin Tıbbı ve Batı Tıbbının birleşmesinin mükemmel bir sistem oluşturacağını savunmuşlardır.
Gerçekte temeli Türk kültürüne ve geleneklerine dayanan bu halk tıbbı, günümüz modern tıbbı karşısında , özellikle 20. yy da geri bıraktırılmıştır. Kanımızca modern tıp, sanayi devrimiyle birlikte gelişmesine farklı bir yöne çevirirken, köklerinden kendisini ayırmıştır. Bunun sonucu olarak günümüz tıbbı, insanı sadece makine gibi tamir edilmesi gereken bir nesne olarak algılamaya başlamıştır. Modern görüntüleme ve tedavi yöntemleri de dahil olmak üzere bütün modern Tıbbi teknik gelişimler, hekimi sanatsal tıp yaklaşımından uzaklaştırarak bu sürece ivme vermektedir.
5000 yıldan uzun bir süredir Çinli doktorlar,vücuttaki işlevsel bozuklukları belirlemek için nabız teşhisine güvenmişlerdir. Bugün dahi Çin tıbbında nabız okuma yeteneği en önemli teşhis aracı olarak yerini korumaktadır. Ne yazıktır ki, Doğu tıbbını uygulayan Batılıların ancak çok azı bu sanatta gerçekten yetkinleşmiştir. Bu doğal tıbbi tedavilerin doğu terminolojisinde anlamları alt başlıklar halinde incelenebilir. Bunların arasında başlıca yer tutan, Akupunktur aslında Latin terminolojide "akus; iğne, punctus; batırmak"anlamına gelmektedir. Aslında bunun tam Çince karşılığı "zhen- jiu- ology" olup zhen; akupunktur, jiu; moksibasyon, ology; bilim anlamına gelmektedir. Burada akupunktur; kuru iğne batırmak, moksibasyon (Moksa ısıtan özel tütsü) ise bedende ısı oluşturan tüm yöntemlerin bir arada kullanılmasıdır. İşte bu yöntemler sırasıyla akupunktur, sağlıklı ve dengeli beslenme, psikoterapi, fitoterapi, aromaterapi, tıbbi masaj ve tüm ekolleri (orta Avrupa , İşveç tekniği, manuel lenfatik drenaj , klasik masaj ve spor masajı, bağ doku masajı, shiatsu,tuina vb), manuel tedavi, osteopati, şiropraksi, balneoterapi (banyo ve kaplıca tedavileri), müzikle tedavi (Türk müziği makamlarının sağlık üzerine etkileri), etnik dans çalışmaları, bedensel bütünlüğü sağlayan nefes-duruş-hareketle başlayan ardından zihinsel ve ruhsal bütünlüğü tamamlayan inanç ve kültürlere göre farklı konseptler (yoga, namaz, meditasyon , dua vb), enerji temelli tedavi metodları ( tai chi, chi gong vb) sayılabilir.
Almanya, A.B.D, Fransa ve İngiltere gibi tıpta çok ileri gitmiş ülkelerde, akupunktur ve diğer doğal tedavi yöntemleri uygulanmakta olup, bu yöntemleri uygulayan tedavi merkezleri, üniversiteler ve vakıflar tarafından desteklenmekte ve teşvik edilmektedir. Amerika'da sağlık sigorta şirketleri, akupunktur tedavisini sigorta kapsamı içine almış bulunmaktadır. Ülkemizde halen akupunktur tartışması sürerken, dünyanın bir çok yerinde bu ilim, araştırmalar, çalışmalar ve teşviklerle ilerlemesini sürdürmektedir.